สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนว่าเราอายุ 17-18 ปี ซึ่งเราคบกันมาปีกว่าแล้ว ซึ่งตอนแรกทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เรารักกันมาก หากมีปัญหาให้ลองปรับดู จนกระทั่งมีปัญหาอย่างหนึ่ง เรากับเขาเป็นญาติห่างๆ กันทางฝั่งพ่อ คือ ทวดของปู่ทวดคนเดียวกัน พูดง่ายๆ ว่าฉันกับตาทวดของเขาเป็นพี่น้องกัน ตอนแรกเขาไม่โอเคเลย เราเลิกกันเถอะ ซึ่งยากมาก เราพยายามอธิบาย เขาฟังอยู่พักหนึ่ง เขาโอเค พ่อกับแม่เราล้อเล่น เราสบายใจ ต่อมาดูเหมือนว่าพ่อของเขาแค่ล้อเล่น แต่เขารับไม่ได้ เขาโทรหาแฟนของเรา แม่ของแฟนฉัน และบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับเรา เราเศร้ามาก และเราก็เป็นโรคซึมเศร้าด้วย จนเป็นปมที่เรารักกันมาตลอด เราสงสารเขา อาจเป็นเพราะพ่อแม่เขาไม่ได้มาจั๊กจี้แบบนี้ แค่รู้ว่าคบกัน แต่พ่อของเราไม่ยอม เขาบอกว่าเขาสามารถเดทกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่คนนี้ แต่แฟนเราดีหมด ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ขยันเรียน เขาศึกษาหลักสูตรอาชีวศึกษาธรรมดาของเรา เรียนแต่ละจังหวัด กว่าจะเลิกกัน…เราเสียใจมากคิดถึงเขา เขาบอกเราว่าถ้าเขาให้ความมั่นใจเขากลับไปคบ คุยกับพ่อก่อน ซึ่งแน่นอนว่าเราไปคุยกัน พ่อก็ยังยืนกรานคำเดิม เขาบอกให้ฉันเป็นแค่เพื่อนกัน TT เรารู้คำตอบคือเขาอาจจะไม่กลับมา แล้วเราถามพ่อว่าทำงานอยู่ไหม ขอเดทกับพ่อตอนทำงานได้ไหม? เขาสามารถพูดได้ว่าในขณะที่ทำงานเขาจะไม่คิดอะไรเลย นี่พ่อโทรไปบอกแม่ว่าอย่ายุ่งแล้วเรียกกันอีก.. คนอื่นคิดยังไง? เราอยากกลับไปคบกับเขาจริงๆ
.