เราควรทำอย่างไร? ที่บ้านสามีชอบขู่ให้ลูกทำตาม เช่น ถ้าไม่หยุดฉีกก็จะกระทืบ หรือเวลาเล่นในบ้านมักถูกสั่งไม่ให้รบกวนลูกสาวที่มีลูกชายวัย 4 เดือน ลูกประคบดี (เราไม่อิจฉา ขอบอกก่อนเพราะเราค่อนข้างมั่นใจว่าเลี้ยงลูกได้ดีในระดับหนึ่ง) ลูกสาวเขาตะคอกใส่ 
บ้างก็ปัญญาอ่อน บ้างก็ควาย แม่ไม่พูดแต่ทำหน้า ซึ่งเป็นรอบมาก แม่ยายของเราทำเช่นนี้ตามปกติ ดูถูกลูกหลานของเราและขู่ว่าจะกระทืบ บางคนถูกลักพาตัว เมื่อเราสวมใส่บางอย่างเราจะกลายเป็นคนเลวทันที ในใจเราคิดเสมอว่าอยากให้ลูกเลิกกับเรา เราเป็นห่วงลูกชายมาก ซึ่งจากที่เรามอง เราเก่งกว่าลูกเขาทุกเรื่อง ทั้งการศึกษา ความเป็นผู้นำ การแก้ปัญหาอยู่ที่ตัวเราเสมอ เขาไม่เคยทำงานที่ดีในฐานะสามี เราเหนื่อยแต่เพราะเมื่อเราไปทำงานไม่มีใครดูแลลูก อย่าลืมอยู่นิ่ง ในวันที่เราป่วย แค่ลุกเดินก็ยังลำบาก พวกเขาคุยกับเราทุกวันและไม่ทำอะไรเลย ไม่ว่าเราจะป่วยแค่ไหน เราอุ้มลูกน้อยกว่า 5 ก้าว เราแทบเป็นลม แต่มักโดนคำพูดแย่ๆ
ป.ล. การเรียนเด็กดีในระดับหนึ่งหมายความว่าที่บ้านเราจะไม่พูดจาหยาบคายใส่กัน เพราะเด็กๆ เมื่อเราโตขึ้น จะไม่พูดคำหยาบคายในบ้าน นั่นคือสิ่งที่เราทำมาโดยตลอดในประเทศของเรา เมื่อเราอยู่ที่นี่ เราสาปแช่งทุกคำสาปแช่ง
เราพยายามพูดกับแม่สามีไม่ให้ข่มขู่เด็ก อย่าตีเด็กบ่อยเพียงเพราะเด็กดื้อ อย่าพูดรุนแรงกับเด็ก เรากลัวมากว่าคุณจะพูดคำหยาบตั้งแต่เด็ก เรารู้ว่าเรายังต้องพูดคำหยาบคาย แต่เขาสามารถพูดได้ก็ต่อเมื่อรู้ว่าควรใช้คำหยาบคายเมื่อใด เวลาคุยกับใคร ไม่คายคำหยาบตั้งแต่เด็ก
**สามีฉันติดคุก
.