อย่างที่บอก คบกับเฟสบุ๊คปลอมมา 2 ปี เพิ่งรู้ว่าเรื่องจริงวันนี้ ฉันจะบอกคุณทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นว่ามันเป็นอย่างไร ชีวิตฉันค่อนข้างติดเกม ฉันเล่นเกมทุกวัน เกมที่ผมเล่นคือเกม FF
(ชื่อย่อ) ติดเกมนี้มากจนต้องเล่นทุกวัน แต่วันนึงเบื่อก็เลยสุ่มทีม4คน กดทีแรกยังไม่ได้เจอเลย ไปพบเพื่อนในกลุ่มของเขาก่อน (แคลนก็เหมือนสร้างกลุ่มเพื่อนในเกม) และตอนนี้ฉันเล่นจนจบเกม ฉันเพิ่มเพื่อนในแคลนของเขา ผ่านไปอีกวันฉันก็ไปเล่นเกมตามปกติและเพื่อนที่ฉันเพิ่มเมื่อวานก็ชวนฉันเล่นด้วย แต่ตอนนั้นทีมเรามีแค่ 3 คน และก็มีอีกคนในทีมที่ชวนผู้หญิงคนนี้เข้ามา (เรียกย่อว่า ต.) แค่นั้นพอชวน ต. เข้ามา เขาเปิดไมค์ให้ พูดคุยตามปกติและเล่นเกมด้วยกัน ตลอดทั้งเกม เขาบอกให้ฉันเปิดไมค์ แต่ฉันเป็นคนขี้อาย เลยไม่อยากเปิดเลย เขาอ้อนวอนจนฉันเปิดไมค์ แต่พอเปิดไมค์ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ส่วนใหญ่เขาจะชวนฉันคุยมากขึ้น แต่ทุกคนรู้รึเปล่าว่าสิ่งที่ทำให้เราคุยกันจนทุกวันนี้คือเขาเล่นตลกกับฉัน? ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันรู้สึกชอบ T มาก ฉันติด T มาโดยตลอด ฉันอยากเล่นเกมกับ T ทุกวัน ในวันที่ฉันไม่เล่นกับเขา ฉันจะซนและสับสน เพราะตอนนั้นฉันติดเธอมากจริงๆ แล้วมีอยู่วันหนึ่งผมจำได้ว่าเป็นช่วงปีใหม่ประมาณวันที่ 30-31 ธันวาคม ฉันต้องไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด เขาจะไม่มีเวลาเล่นเกมกับฉันในเวลานั้น ฉันหงุดหงิดเหมือนเด็กๆ อยากเล่นเกมกับเขา อยากอยู่ใกล้เขา อยากได้ยินเสียงของเขา แต่มันทำอะไรไม่ได้ แต่ก่อนจะไปต่างจังหวัด เธอทิ้งไลน์ไอดีไว้ให้ฉัน แน่นอน ฉันเคยคัดลอกมาก่อน แต่ยังไม่ได้เพิ่ม เพราะตอนนั้นฉันเล่นเกมบนคอมพิวเตอร์ที่ร้านเกม เพราะโทรศัพท์ฉันพัง หลังจากปีใหม่ 31 ธันวาคม โทรศัพท์ของฉันกลับมาเป็นปกติ ฉันไม่ลังเลที่จะโหลดไลน์และเพิ่มเพื่อนของฉัน เห็นโปรไฟล์ครั้งแรกยอมรับว่าสวยและน่ารักมาก ทำให้ผมตกหลุมรักโดยไม่ลังเล รีบแอดมาด่วน ตอนนั้นผมไม่รู้เลยว่าโปรไฟล์ที่ผมเคยตั้งไว้ โปรไฟล์ Line นั้นเป็นโปรไฟล์ปลอม พอบอกไปก็ทักทายทันที แต่ตอนนั้นไปต่างจังหวัด 2 วัน ฉันจะกลับมาในวันที่ 2 ตั้งแต่วันที่ 31 ถึงวันที่ 2 ของเดือนหน้า ฉันจะคุยกับคุณตลอด ถึง 2 ทุ่ม ตอบกลับแชทในไลน์นะคะ ในขณะนั้นฉัน
ฉันมีความสุขมาก. ฉันมีความสุขมาก. แล้วเราก็เริ่มคุยกันตั้งแต่วันนั้น มีการโทรเข้ามาบ้าง แต่เราไม่เคยโทรผ่านวิดีโอเลย เพราะไม่กล้าถามเพราะบอกทุกคนว่าเขินมาก แต่เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกัน จนวันหนึ่งเราเปิดใจให้กัน วันนั้นเป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดอีกวัน เรามีความสุขมาก ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เราคุยกันตลอดเวลา โทรคุยตลอดเวลา เล่นเกมด้วยกัน ทะเลาะวิวาท เอะอะโวยวาย เสียงดัง แต่เราไม่เคยคิดที่จะเลิกกันเพราะในใจฉันมีเพียงคนเดียวที่รักเขามาตลอด แต่วันหนึ่ง ฉันทะเลาะกับที แล้วเราไม่ได้คุยกันอีก 2-3 วัน เลยตัดสินใจกลับไปคุยกับแฟนเก่า (มันไม่ดีที่จะกลับไปคุยกับแฟนเก่าของคุณ) ฉันไปขอคำแนะนำจากแฟนเก่า ตอนนั้นเราคุยกันนานกว่า 1 ชั่วโมง แล้วแฟนเก่าก็ถามผมว่า “คบคนใหม่ คบกันมานาน” แต่ผมไม่ตอบ ฉันได้แต่หัวเราะแห้งๆ แล้วแฟนเก่าก็ถามผมว่า “เคยเจอกันไหม ทำไมหน้าเหมือนเฟสปลอม” วินาทีนั้นมันทำให้ฉันสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นและทำไมเขาถึงถามคำถามนั้น และฉันก็ตอบแฟนเก่าว่า “ในรูปคือของจริง และฉันต้องตอบแบบนั้นเพราะฉันไม่รู้วิธี ตอบเพราะไว้ใจ T มาก ฉันคิดว่าคนในรูปคือ T จริงๆ หลังจากคุยกับแฟนเก่าของฉันนานกว่า 1 ชั่วโมง ทำให้ผมเริ่มคิดได้หลายอย่าง ในหัวของฉันคือมันแค่คิดว่า รูปโปรไฟล์ของคุณเป็นคนเดียวกันหรือเปล่า? ไม่ใช่เฟสปลอมใช่มั้ย? ฉันพยายามฟื้นความมั่นใจในตัวเอง แต่ก็ช่วยได้ในระดับหนึ่ง จนวันรุ่งขึ้นฉันโทรหาเขาและเขาก็คืนดีกับฉันจนเราเริ่มคุยกันดีๆ แต่เมื่อเราคุยกับที่นั่น เห็นแชทกับแฟนเก่าแล้วถามว่าทำไมต้องกลับไปคุยกับแฟนเก่า เลยตอบไปว่าอยากปรึกษาเรื่องบางเรื่อง จากนั้นฉันก็บอก T ว่า “แฟนเก่าของฉันถามฉันว่ารูปของฉันอยู่ใน Facebook ไหม ทำไมมันดูเหมือนรูปปลอม เหมือนว่าฉันลอกรูปเขามา” “ใครจะอยากใช้รูปปลอมล่ะ” “คุณยังเชื่อในกันและกันอยู่ไหม” ฉันตอบคำเดิมเสมอว่าตอบ “T” เพราะรัก T มาก แล้ววันนั้นเราก็ผ่านไปด้วยดีตลอด 1 ปี 8 เดือน เรามีความสุขมากที่ได้พูดคุยกัน คุยโทรศัพท์ เล่นเกมด้วยกันเหมือนที่เราทำทุกวัน ในช่วงเวลานั้น สำหรับฉันและที ฉันมีความสุขมาก รักเขามากจนวันนึงอยากอยู่ด้วยกัน จนเราเริ่มวางแผนว่าถ้าเดือนที่ 10 มา โควิดหายไป เราจะได้เจอกัน ไปเที่ยวกันเถอะ และอีก 4 ปี ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลือกับอำเภอ เราพูดถึงเรื่องนี้ตลอดเวลา อะไร? เพราะเรามีความสุขมากเมื่อเราพูดถึงเรื่องนี้ แต่แล้วมันก็เหมือนกับความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง ฉันมารู้เรื่องทุกอย่างเมื่อวานนี้ ก่อนหน้านั้น 4 วันก็โทรคุยกันตามปกติ เพราะนั่นเป็นวันครบรอบ 1 ปี 8 เดือนของเรา เราก็คุยกันต่อ คุยเรื่องนี้กันจนเราไม่มีอะไรจะคุยเลยเราทั้งคู่ก็เงียบไป แล้วพูดว่า “นี่วันครบรอบของเรา เราควรทำยังไงดี” เขาไม่ตอบฉัน จนผมเริ่มบอกว่าผมขอวิดีโอคอล (เปิดกล้อง) เลยถาม “ที่รัก เปิดกล้องกันเถอะ” แล้วเขาก็ถามว่า “เปิดกล้องทำไม”
ฉันตอบว่า “ฉันแค่อยากเห็นหน้าคุณ” แต่ T พยายามจะซ่อนฉัน ทีบอกว่าจะเปิดในวันถัดไป วันนี้ฉันง่วงนอนมาก เพราะฉั ฉันเข้าใจ แต่ฉันรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อมาถึง วันที่ 2 ฉันอยู่ที่ทำงาน ทีทักทายแล้วบอกว่า “คิดถึงจัง” แล้วตอบไปว่า “คิดถึงเหมือนกัน” แต่ตอนนั้นเพราะคิดถึง T มาก เลยอยากเจอหน้าพี่สักครั้งจะได้หายดี เลยขอโทถ่ายรูปตัวเองให้ดู แต่สิ่งที่ฉันขอไม่ใช่สิ่งที่ฉันคาดหวังไว้ ทุกคน ฉันไม่สนใจข้อความที่ฉันขอ ฉันแค่พูดว่า “ทำงานก่อน” มันทำให้ผมคิดในใจทันทีว่าทำไมถึงสร้างเรื่องแบบนี้ขึ้นมา เข้ากันไม่ได้ เมื่อขออะไรก่อนก็เสร็จ แต่ทำไมแค่ขอเห็นหน้ามันยากจัง ฉันถามคำถามนี้กับตัวเองหลายครั้งจนวันนี้ วันที่ 3 เมื่อฉันรู้ความจริงทั้งหมด ฉันรอตั้งแต่เช้าจนค่ำเพราะทำงานอยู่ ฉันก็จะกลับมาบ้าน 2-3 โมงเป็นประจำ มาหาฉัน “ถึงบ้านแล้ว” โทรมาเพราะเราทำแบบนี้ทุกวัน เราเริ่มคุยกันตามปกติ ในขณะนั้น ฉันยอมรับว่าฉันใช้ความกล้าทั้งหมดที่มีในตอนนั้นเพื่อขอให้เขาเปิดวิดีโอคอลสักครั้งในชีวิต แต่ก่อนที่เธอจะเปิดกล้อง เราคุยกันเรื่องรูปถ่ายบนเฟสบุ๊ค ทั้งเรื่องก็เปิดกล้อง ผมเปิดประเด็นและถามก่อน “ทำไมคุณถึงไม่อยากเปิดกล้องล่ะ ทำไมอย่างอื่นถึงทำได้ มันแค่ทำยากจริงๆ ใช่ไหม” “วันนี้ พูดตามตรง ฉันรู้สึกเหมือนกำลังพูดกับคนที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันกำลังคุยกับใครอยู่ตอนนี้ แล้วเขาเป็นใครจริง ๆ เหรอ” พอผมพูดจบก็รู้สึกเหมือนว่าเขาตายไปแล้ว ผมไม่รู้ว่าจะหาทางออกทางไหน เขาก็เลยตอบไปตามจริงว่า “ก็เลยอยากรู้ว่าจริงไหม เกี่ยวกับฉันใช่ไหม ใช่ ฉันจะบอกความจริงกับคุณก่อนที่เราจะเปิดกล้อง คนในรูปกับฉันไม่ใช่คนเดียวกัน คนในรูปผมไม่รู้ว่าใครเพราะเพื่อนส่งรูปมาให้อีกแล้ว……เป็นไงบ้าง? เกลียดฉันใช่ไหม ฉันนิ่งงัน มันพูดไม่ได้ อะไรก็ตามที่มันกระทบหัวฉัน ตอนนั้นฉันรู้สึกเวียนหัวจนไม่รู้จะตอบยังไง เลยบอกไปว่า “ฉันไม่ได้เกลียดเธอเลย เพราะฉันก็บอกเสมอว่าไม่เคยเกลียดใคร เพราะมันหนักกว่า” เรื่องที่เคยโดนมาแล้วอยากฝากไว้อีกอย่าง อย่าทำแบบนี้อีก มั่นใจในตัวเองมากขึ้น กล้าหาญกว่านี้ ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะว่ายังไงกับร่างกายคุณ แต่ คุณต้องมีความกล้าหาญและความมั่นใจมากขึ้น” เสร็จแล้วขอเปิดกล้องเราสองคนก็เห็นหน้ากันจริงๆ แต่พอเห็นหน้าพี่ก็ไม่ใช่คนขี้เหร่แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำกับพี่แบบนี้ เพราะทุกครั้งที่คุยกัน จะจำทุกอย่าง ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ จะจำหน้าคนในรูปที่ไม่ใช่ T เพราะรักคนในรูปทั้งที่ไม่รู้ว่าใคร เป็นไงล่ะ เสียงเป็นไง ชื่อจริงเขาว่าไง ในชีวิตจริงเขาชอบอะไร ยอมรับว่าตอนนั้นท้อมาก เสียใจไม่ตรง รู้สึกเหมือนหัวใจถูกกัดเซาะไปหมดแล้ว แต่ฉันไม่ ไม่ได้โกรธหรือเกลียด แต่แค่รู้สึกสงสารว่าทำไมเธอต้องทำกับฉัน ที่ผ่านมามันคืออะไร ทำไมเราถึงฝันถึงเรื่องต่างๆ ตอนนั้นคิดจนปวดหัวมาก แล้วจากไป คติประจำใจ: “อย่าคิดว่าตัวเองน่าเกลียด เพราะพี่ไม่ได้ดูแย่ขนาดนั้น ทุกคนมีความสวยหล่อเป็นของตัวเอง ประชาชนต้องมีความมั่นใจมากขึ้น มีความกล้าที่จะถ่ายรูปตัวเอง อย่าทำแบบนี้อีก เพราะถ้าไม่ใช่ฉัน คุณอาจจะเจอคนที่หนักกว่าก็ได้ อย่าทำอีก หลังจากนั้นเราบอกว่าเรารักกัน กอดกัน จูบกันในหน้าจอโทรศัพท์เหมือนปกติ และคืนนั้นเราก็มาสายเป็นครั้งสุดท้าย เพราะตื่นมาไม่มี ต. เชื่อหรือไม่ ขณะที่เขียนโพสต์นี้ ก็ยังรู้สึกคิดถึง ต. และมีคำถามมากมายในหัวที่อยากถามแต่ทำไม่ได้ ไม่มีโอกาสถามแล้ว เราเข้ากันได้ดี ไม่มีอะไรติดกัน ถือเป็นการจบความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดและเจ็บปวดน้อยที่สุด จากนี้ไปฉันคงจะกลับมามีชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริงทั้งๆ ที่ไม่มี T ตอนนี้ฉันรู้สึกคิดถึงมาก แต่คิดถึง T ที่ไม่ใช่ใบหน้าจริงๆ ของเขา กลับคิดถึงคนในรูป ไม่ใช่ของจริง เพราะทั้งใจเทใส่ คนในรูปหายกันหมด ทุกอย่างของฉันถูกมอบให้กับคนในภาพจริงๆ เพราะฉันคิดเสมอว่า T กับคนในรูปคือคนเดียวกัน แต่ตอนนี้รู้สึกแย่จนไม่อยากทำอะไรเลย เหนื่อยและท้อ แต่ด้วยความสัตย์จริง เขาเป็นคนดีจริงๆ เขาสามารถช่วยฉันได้ทุกอย่าง ตอนนั้นฉันเกือบจะเรียนไม่จบ ฉันให้เงินทำงานจนเรียนจบ พอไม่มีเงินใช้ก็โอนเงินมาใช้ทุกสัปดาห์ ซื้อขนมแล้วส่งมาให้ฉัน เป็นทุกอย่างที่เขาทำเพื่อฉันมาก เขาต้องการเห็นฉันเป็นคนที่ดีขึ้น ไม่อยากให้ใครดูถูกว่าเรียนไม่จบ ทุกเรื่องที่เคยดูหมิ่น ต. เขาทำทุกอย่างเพื่อฉัน ถ้า T เห็นโพสต์นี้ อยากจะบอก T ตรงนี้ว่า รู้สึกขอบคุณ T มากๆ ที่ช่วยฉันจนมีเกือบทุกอย่างในวันนี้ ฉันมีวันนี้เพราะการสนับสนุนที่ช่วยฉันในทุกสิ่ง ฉันอยากจะขอบคุณจากก้นบึ้งของหัวใจ คุณเป็นคนที่มีค่าและสำหรับฉันเสมอ ในยามทุกข์เราทุกข์ด้วยกัน ในช่วงเวลาที่มีความสุข เรามีความสุขด้วยกัน ผมรักคุณมาก. ฉันรักคุณเหมือนทุกวันที่ฉันเคยพูดว่าฉันรักคุณเสมอ แต่ฉันก็ผิดหวังเหมือนกัน ฉันขอโทษที่คุณต้องทำอย่างนี้กับฉัน ไม่มีใครอยากให้มันเป็นแบบนี้ ความรักไม่ได้สมบูรณ์แบบเสมอไป และขอขอบคุณอีกครั้งที่ช่วยเด็กที่ไม่สนใจเหมือนผม ขอบคุณจริงๆค่ะ
.