ในผู้ที่มีอายุมากและใช้คอมาเป็นเวลานานจะทำให้ข้อต่างๆรอบคอเสื่อมได้ เช่นเดียวกับข้อต่ออื่นๆ ในร่างกาย
โดยเริ่มจากการเสื่อมสภาพของหมอนรองกระดูกเคลื่อนทับเส้นประสาท พบว่าในระยะเริ่มแรกมีการทำให้เจลแห้งในหมอนรองกระดูกเคลื่อนตัวที่มีการเปลี่ยนแปลง
โครงสร้างของโปรตีนที่มีส่วนในการกระจายแรงของหมอนรองกระดูกเคลื่อนทำให้กระดูกรับแรงได้มากขึ้น มีการฉีกขาดในโครงสร้าง
และพื้นผิวข้อต่อถูกทำลายทำให้ความมั่นคงของข้อต่อลดลงและความเว้าของกระดูกสันหลังส่วนคอลดลง
อาการและอาการแสดง
ผู้ป่วยมักมีอาการปวดคอ โดยไม่สามารถระบุตำแหน่งที่แน่นอนได้ ในผู้ป่วยบางรายจะไม่มีอาการเจ็บคอ
แต่จะมีอาการเจ็บบริเวณท้ายทอย ไหล่ หรือหน้าอก และอาการปวดมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นตามการเคลื่อนไหวและลดลงเมื่อพัก
อาการที่มักเกี่ยวข้องกับอาการปวดคอ ได้แก่ ปวดศีรษะ ปวดไหล่และแขน และเวียนศีรษะ
ซึ่งจะส่งผลให้กล้ามเนื้อบริเวณคอ สะบัก และระดับหน้าอกทำงาน ชำรุด
จากสาเหตุดังกล่าว พบว่าในผู้ป่วยบางรายมีการจำกัดการเคลื่อนไหว กล้ามเนื้อคอ หัวไหล่ และไหล่ลีบทำให้เกิดการฝ่อ
อาการอ่อนแรงและเมื่อยล้า ลักษณะที่สังเกตพบในผู้ป่วยที่มีอาการปวดคอ ได้แก่ มีการเคลื่อนไหวผิดปกติของกระดูกสันหลังส่วนคอ
มีจุดกดเจ็บที่คอและไหล่ รวมทั้งสะบัก ในรายที่มีอาการมากที่สุดก็จะมีอาการชาที่แขนเช่นกัน รวมทั้งท่าที่คอผิดปกติ
เช่น คอยื่นไปข้างหน้า เป็นต้น
กายภาพบำบัด
1. สวมปลอกคอที่คอเพื่อจำกัดการเคลื่อนไหวในผู้ที่มีอาการปวดรุนแรง
2. ลดอาการปวดและจุดเจ็บโดยใช้อัลตราซาวนด์ วางแผ่นร้อน ใช้ไฟฟ้า หรือใช้เทปลดอาการปวด
3. ลดการกดทับเส้นประสาทด้วยเครื่องดึงคอ
4. ลดการหดตัวของกล้ามเนื้อและเพิ่มความคล่องตัวของข้อต่อโดยใช้เทคนิคแบบแมนนวล
5. ออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงและความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อ
6. การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมและท่าทางที่ถูกต้อง
บทความโดย คลินิกกายภาพบำบัด
.